Van de angst niet goed genoeg te zijn naar weer in jezelf geloven.

Je bent gewend om het beste uit jezelf te halen, je rent van het één naar het ander, altijd bezig en gaat maar door. Met ‘prima’ neem jij geen genoegen, de lat ligt hoog. Je werkt heel hard. Je bent er altijd voor anderen en voelt je verantwoordelijk. Je bent altijd op zoek naar de volgende uitdaging en iedere keer duik je er weer vol overgave in. Want pas als je je doel bereikt hebt of iets goed gedaan hebt, dan ben je blij en tevreden met jezelf. Dan vind je de rust waar je zo naar op zoek bent. 

Maar iedere keer als jij je doel bereikt hebt denk je……Waarom ben ik nou nog steeds niet tevreden? Waar is die vervulling? Waar is die rust? Wat maakt het dat het onrustige knagende gevoel dat er iets mist er nog steeds is en alleen maar sterker wordt?

Je wilt weer ontdekken en plezier en ontspanning ervaren in je werk en je leven. Niet meer constant dat opgejaagde en onrustige gevoel van het altijd maar ‘moeten’ en streng voor jezelf zijn. Jij wilt de vicieuze cirkel wel doorbreken, maar je voelt de vrijheid niet om je patroon te veranderen. Of je weet niet hoe je het moet aanpakken.