Menu
Mijn hele leven heb ik gestreefd naar perfectie en
nog steeds was het niet genoeg...
Als je mijn leven op papier zet, dan heb ik niets om over te klagen. Ik heb een mooie topsportcarrière in het bowlen achter de rug. Reisde hiervoor de wereld over en werd Europees en Wereldkampioen met mijn team.
Na mijn topsportcarrière kwam ik te werken voor leuke bedrijven en kreeg volop kansen. Had en heb super lieve vrienden en familie om mij heen, een mooi huis, een fantastische vriend en heb hele mooie reizen mogen maken. Niets aan de hand zou je denken…
En toch had ik altijd dat onrustige knagende gevoel. Ik kon mijn vinger er niet op leggen, maar het was altijd aanwezig. Iets wat mij niet blij maakte en mij steeds meer in de weg ging zitten.
Ik heb altijd hard gewerkt, ik denderde altijd maar door. Trainen, werken een druk sociaal leven. Naast het harde werken, wilde ik gezond leven, zes keer in de week sporten, een studie doen, vond het belangrijk om mijn vrienden te zien en er voor hen te zijn…..maar in dat alles vergat ik mezelf volledig. Ik wilde sterk zijn, ik kon alles aan. Hierdoor durfde ik mijn kwetsbaarheid niet te laten zien.
Ik deed er onbewust alles aan om maar niet te hoeven stilstaan. Want stilstaan betekende geconfronteerd worden met mezelf en wat ik voelde. Ik wilde angstvallig de controle houden. Zat vooral in mijn hoofd en als ik wel iets voelde dan wist ik niet hoe dat te uiten. Dus stortte ik mij maar weer op de volgende uitdaging op werk, veel sporten, er vooral voor anderen zijn en zorgde dat mijn agenda vol zat.
Ik had een verlammend gebrek aan zelfrespect en heb jarenlang werk, voeding, sporten gebruikt om mezelf te verdoven.
Al een paar keer was de spreekwoordelijke emmer overgelopen. Was ik mezelf volledig voorbij gelopen. Maar dan ging ik op reis of op vakantie en laadde mezelf weer op en ging daarna weer verder waar ik gebleven was.
Zo ook toen wij een mooie reis naar Nieuw Zeeland maakten. Ik stapte opgebrand in het vliegtuig maar tijdens de reis had ik steeds minder stress en ging ik weer rust ervaren. Ik vond mezelf weer terug. Ik herkende mezelf weer. De blije en enthousiaste Wendy. Ik kon weer genieten. Ik zei altijd dat er maar één land was waar ik heimwee naar had en dat is Nieuw Zeeland. Wat ik toen nog niet wist, was dat dit niet alleen heimwee naar het land was, maar nog meer naar het gevoel wat ik daar had ervaren.
Eenmaal terug van zes weken reizen, verviel ik weer in mijn oude valkuilen. Iedere keer dacht ik: “Als ik dit heb gehaald of gedaan heb ben ik tevreden”. Maar dat was helemaal niet zo. Ondertussen werd dat knagende, onrustige gevoel alleen maar sterker.
Tot die tijd heb ik mij nooit gerealiseerd dat mijn patroon voortkwam uit perfectionisme. Met mijn angst om niet goed genoeg te zijn. Tot het moment dat er iets gebeurde in mijn leven waar ik totaal geen controle op had, waar keihard werken het probleem niet zou oplossen. Waar ik tegen mijn grenzen aanliep van het niet tonen van mijn emoties en ik er niet van weg kon lopen. Toen stond ik mezelf zo in de weg, dat ik niet anders kon, dan mezelf recht in de ogen aankijken, er was geen weg meer terug.
Mijn probleem was hoe ik dacht over mezelf en hoe ik naar mezelf keek.
Met behulp van een coach ben ik naar mezelf gaan kijken. Waar ik ook naar streefde, het bracht me geen geluk, geen tevredenheid, geen blijheid of vrijheid. Want onder alle lagen, voelde ik mezelf nooit goed genoeg. Hoe ik dacht over mezelf, de overtuigingen die ik had gecreëerd in de loop der tijd en hoe ik naar mezelf keek, was het echte probleem.
Nadat ik mij dat realiseerde is mijn leven compleet veranderd. Stap voor stap ben ik mezelf gaan accepteren. Hierdoor groeide mijn zelfvertrouwen, waardoor ik steeds meer en vaker mijn kwetsbaarheden durfde te laten zien. Ik ging ontdekken en kwam weer in beweging. Hierdoor kwam ik er achter wat ik wilde en belangrijk vond, leerde ik om mijn grenzen aan te geven. Ik durfde weer te vallen en stond weer op. Dat alles samen, het feit dat ik kon loslaten en het niet meer perfect hoefde te zijn, gaf me zoveel rust, ruimte en tegelijkertijd zoveel energie.
Ik begon mijn leven te leiden, in plaats van alleen maar te bestaan.
Ik begon mijn leven te leiden en zag wat altijd de rode draad was geweest in mijn leven. Coachen. Ik deed het in mijn topsportcarrière al, in mijn werk en misschien zelfs ook wel in mijn sociale leven. Niets geeft mij meer energie dan mensen op weg te helpen en ze te zien groeien en ontwikkelen.
Ik heb me gerealiseerd dat het leven ontdekken betekent dat je ontdekt wie je bent, waar je vandaan komt en leert om met compassie naar jezelf te kijken. Dat het leven een avontuur is waarbij het juist de bedoeling is dat we leren van de dingen die niet perfect zijn. Dat is hetgeen waardoor we kunnen groeien en dat maakt het leven zoveel leuker.
Omdat ik mijn coaching skills nog meer eigen maken wilde maken, ben ik de opleiding Coach Practitioner gaan volgen. Ik werk nu met vrouwen en mannen – online, persoonlijk of al wandelend in de natuur – om los te komen van hun perfectionisme, waardoor ze in hun kracht komen te staan en gaan doen wat ze echt willen. Waardoor ze minder streng zijn voor zichzelf en stoppen met het streven naar perfectie.
Wees volmaakt onaf!
Nog steeds aan het lezen?
Nog een paar dingen die je misschien leuk vindt om over mij te weten….
Ik ben Europees en Wereldkampioen bowlen……
durf jij de uitdaging aan om met mij de bowlingbaan op te gaan? 😉
Ik een liefde heb voor de Marokkaanse en Libanese keuken.
Ik hou van uitgebreid koken en uitgebreide diners met vrienden. Ik heb zelfs twee keer een Marokkaans Pop Up restaurant opgezet en gerund met een vriendin. Ik geloof erin dat eten verbindt en ons dichterbij elkaar brengt.
Ik een fietsgekke familie heb.
Mijn drie broers en ik wielrennen allemaal en samen met mijn ouders, ooms, vrienden, boyfriend, broers en aanhang gaan we ieder jaar een week fietsen in Frankrijk. Elk jaar levert het weer mooie verhalen op 🙂
Ik trek er het liefst elke week op uit trek met een tentje de natuur in.
Doe mij maar back to basic, meer heb ik niet nodig.
Natuur
Ik heb een flinke dosis enthousiasme en positiviteit.
Ik krijg energie als het gaat om mijn passies; sport, ondernemen, mensen motiveren en te zien groeien en ontwikkelen. Vooral van dat laatste word ik zo blij en ben dan trots.
Als je mijn familie en vrienden vraagt om mij te omschrijven dan zeggen ze steevast:
je bent iemand die met een open blik naar de wereld kijkt, je bent nieuwsgierig naar nieuwe dingen en vooral naar andere mensen, je bent sportief, gedisciplineerd (ja dat blijft toch) en je bent iemand die sociaal is en positief in het leven staat.
En nu jij!
Waar loop je tegenaan in je perfectionisme?
Wat is jouw verhaal?
Deel jouw verhaal door onderstaand formulier in te vullen en dan reageer ik op werkdagen binnen 24 uur.